Niekontrolowany Punkt Widzenia
O świecie, ludziach i kilku innych kwestiach
Wojna. Nigdy nie sądziłam, że będzie tak blisko. Tuż obok, za naszą granicą, u sąsiadów. Znałam ją z historii, z podręczników, z opowieści, z filmów, z książek. Myślałam, że takie rzeczy w obecnych czasach nie mają prawa mieć miejsca. Jak bardzo się myliłam…
Czytaj dalej „Zagubieni w świecie”
Kiedyś była wioska. Dzisiaj wielkie miasta i samotność. Nie w życiu, choć i tak się zdarza, ale w macierzyństwie. Uwielbiam to określenie, że kiedyś dzieci wychowywało się we wiosce. Serio. To brzmi jakbyśmy tworzyli plemię indiańskie, które używało swoich magicznych sposobów, aby utrzymać ład i ogarnąć małe indiańskie dzieci, kiedy te poznawały świat na swój sposób. Była mama, babcia, ciocia, kuzynka, sąsiadka. Jednym słowem zawsze był ktoś. A teraz? Teraz nie ma nikogo. Choć czasami nie wiadomo, co tak naprawdę jest dla nas lepsze…
Był 30 czerwca, a on miał odkreślone już wszystkie punkty na swojej liście. Co robić? Jak żyć? – pomyślał i zaczął drapać się po głowie. Dopadła go panika, a on postanowił wszystko dokładnie przeanalizować.
Czytaj dalej „Człowiek, który zrealizował wszystkie postanowienia noworoczne”
Po tym tytule chyba nic więcej dodawać nie muszę. Oto lista zachowań, które w innych wkurzają mnie najbardziej:
Nic tak nie dodaje skrzydeł i siły do działania, jak słowa otuchy i wsparcia ze strony najbliższych. Nawet jeśli to co robisz, niekoniecznie jest ich światem. Nawet, jeśli nie zawsze wiedzą, jak Twoja rzeczywistość naprawdę funkcjonuje.
Czytaj dalej „Wsparcie, czyli dlaczego potrzebujemy tych kilku, właściwych słów”
Szanuję i jednocześnie podziwiam ludzi, którzy mają swoją pasję i posiadają szeroką wiedzę na dany temat. Takich osób mogę słuchać godzinami, no chyba, że tematyka nie do końca mi odpowiada (wtedy być może trochę krócej :P). Są jednak i tacy, którzy są ekspertami we wszystkim. Ale to naprawdę we wszystkim… ich zdaniem oczywiście.
Zapominamy o nich kiedy stajemy się dorośli. Wyrzucamy z głowy lub zwyczajnie odkładamy na później, wierząc, że kiedyś do nas powrócą. Tylko czy na pewno nie utracimy ich na zawsze?
Niekontrolowany Punkt Widzenia 